تدوین پروتکل ارزیابی خرده تحلیلی یادگیری خودتنظیم در یادگیری علوم پایه دانشجویان پزشکی

زمینه و هدف: یادگیری خودتنظیم متناسب با شرایط و فعالیت های مختلف تحصیلی تغییر می کند. روش ارزیابی خرده تحلیلی یادگیری خودتنظیم، توانمندی یادگیری خودتنظیم دانشجویان را در حین انجام یک تکلیف آموزشی خاص مورد ارزیابی قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف طراحی پروتکل ارزیابی خرده تحلیلی یادگیری خودتنظیم، متناسب با تکلیف یادگیری علوم پایه پزشکی انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع ترکیبی بود که در سال 1393 در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پروتکل ارزیابی خرده تحلیلی یادگیری خودتنظیم بود که طی مراحل مرور متون، استفاده از نظر متخصصان و مصاحبه شناختی با دانشجویان، تدوین شد و در یک مطالعه آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. نمونه مطالعه را 13 نفر از دانشجویان سال دوم رشته پزشکی تشکیل دادند که با هدف ارزیابی یادگیری خودتنظیم در حالی که تکلیف یادگیری علوم پایه را انجام می دادند، مورد مصاحبه قرار گرفتند. مصاحبه ها ضبط، پیاده سازی و بر اساس چارچوب تدوین شده، کدبندی گردید. در نهایت، داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: پروتکل ارزیابی خرده تحلیلی یادگیری خودتنظیم در سه بخش راهنمای مصاحبه، راهنمای کدبندی و تکلیف یادگیری علوم پایه تدوین گردید. راهنمای مصاحبه از 6 سؤال باز پاسخ با هدف ارزیابی هر یک از زیرفرایندهای «هدف گذاری، برنامه ریزی راهبردی، پایش فراشناختی، اسنادهای علی و استنتاج های انطباقی» و یک سؤال بسته پاسخ به منظور ارزیابی خودکارامدی دانشجویان تشکیل شد. بر اساس نتایج مطالعه آزمایشی، بیشتر شرکت کنندگان برای زیرفرایندهای برنامه ریزی راهبردی (92 درصد)، پایش فراشناختی (77 درصد)، اسنادهای علی (85 درصد) و استنتاج های انطباقی (92 درصد) «فرایندهای عمومی و اختصاصی» تکلیف علوم پایه را گزارش نمودند.  نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پروتکل تدوین شده در مطالعه حاضر توانایی تعیین زیرفرایندهای یادگیری خودتنظیم دانشجویان رشته پزشکی در یادگیری علوم پایه را به صورت عمیق دارد. بنابراین، می تواند به عنوان چارچوبی جهت اصلاح یادگیری خودتنظیم دانشجویان پزشکی در سال های اولیه تحصیل به کار برده شود.